Мова і ініцыяцыя

Знаньне прадстаўляецца і інсталюецца як мова, сувязь імёнаў і формаў. Засваеньне знаньня - гэта засваеньне пэўнай мовы. Носьбіты пэўнага знаньня выглядаюць у вачах іншых як носьбіты невядомай мовы. Пра што яны гавораць - незразумела. І ўваход у кола знаўцаў забясьпечваецца вывучэньнем іх мовы. Такім чынам, мова выконвае ролю ініцыяцыі, пасьвячэньня.

Вывучэньне мовы падзяляецца на дзьве часткі - пасыўную, калі чалавек пачынае яе разумець, і актыўную, калі чалавек сам на ёй пачынае гаварыць. Але і традыцыйнае навучаньне таксама падзяляецца на тыя ж дзьве стадыі. І ініцыяцыя лічыцца сапраўднай толькі тады, калі чалавек абудзіць у сабе традыцыю, “загаворыць” яе мовай. Гэта цуд самаабуджэньня, які нельга падмяніць выкананьнем усіх правілаў традыцыі. Дзіўна, але знаўцу мовы дазваляецца парушаць яе правілы.

Наша нацыя стваралася вакол нашай мовы. Наша мова - гэта нясьмерце нашых продкаў, нас і нашых нашчадкаў, сховішча нашага досьведу і знаньня. Каб стаць часткай беларускай нацыі, атрымаць долю ў нясьмерці нашага роду, трэба прайсьці ініцыяцыю - загаварыць па-беларуску. І ніяк інакш. Ня змог - не прайшоў выпрабаваньня.