Сяргей Дацюк кажа важныя для нас рэчы. Што дзяржавы зьнікаюць, і на іх месца прыходзяць карпарацыі. Што дыялектыку новага сьвету становіць супрацьстаяньне сеткавых гармадаў і карпарацыяў. Што надыходзіць час нетэрытарыяльных сеткавых дзяржаў, створаных сеткавымі грамадамі. Што постмадэрнізм вычарпаў сябе і замест яго надыходзіць канструктывізм.
Наш нацыянальны рух ад 19 стагодзьдзя ставіць сабе мэтай пабудову нацыянальнай дзяржавы. Пакуль мы змагаемся за дзяржаву і мысьлім палітыку адпаведна, яна тым часам зьнікае. У гэтым сэнсе Студэнцкае Этнаграфічнае Таварыства карысьней за ўсе нашы палітычныя партыі.
Мы маглі бы шукаць рэалізацыю не ва ўчорашніх, а ў заўтрашніх сацыяльных формах. Мы маглі бы будаваць нацыянальную карпарацыю, або сеткавыя грамады, што збудуюць сеткавую дзяржаву. Мы рухаемся па інэрцыі, якую трэба спыніць. Мы гуляем па чужых правілах, паводле якіх выйграць немагчыма. Энэргія абмежаваная, і яе трэба правільна разьмяркоўваць. Трэба нанова паставіць сябе ў становішча айцоў-заснавальнікаў.
Ігнат Абдзіраловіч на пачатку 20-га стагодзьдзя паставіў пытаньне пра нацыянальную сацыяльную форму. Нам трэба разгарнуць наш нацыянальны сэнс у сваю сацыяльную форму, якой бы яна не была. Замест гэтага мы зноў перажываем чарговую нармалізацыю пад чужыя стандарты учорашняга дня. Магчыма, нам трэба зусім іншае, не дзяржава і не карпарацыя, а нешта сваё, пакуль невядомае і непраяўленае. Але той новы сьвет, пра які кажа Дацюк, пакуль яшчэ дае нам у гэтым многа магчымасьцяў.
No comments:
Post a Comment