Рой мудрасьці

Сократ. Сябра, я заўважаю, што ў галаве маёй цэлы рой мудрасьці.
Гэрмоґен. Што за рой?
Сократ. Сьмешна, але я нат думаю, што ў гэтым ёсьць нешта пэўнае.
Гэрмоґен. Што менавіта?
Сократ. Мне здаецца, я бачу Геракліта, як ён мовіць старажытную мудрасьць пра Кроноса і Рэю; але ў Гомэра, між іншага, таксама ёсьць пра гэта.
Гэрмоґен. Ты пра што?
Сократ. Геракліт кажа недзе: "усё рушыць, і нішто не стаіць на месцы", а яшчэ, прыпадабняючы ўсё існае плыні ракі, ён кажа, што "двойчы не ўвайсьці ў адну і тую самую раку".
Гэрмоґен. Гэта так.
Сократ. Што ж? Ты мяркуеш, далёкі быў ад гэтай думкі Геракліта той, хто станавіў прапродкамі ўсіх іншых багоў імёны Рэі і Кроноса? Ці, на тваю думку, у Геракліта выпадкова, што імёны абаіх значаць плынь? І Гомэр у сваю чаргу ўказвае паходжаньне ўсіх багоў ад Акіяна і маці Тэфіі. Думаю, што і Гэсіод таксама. І Орфэўс недзе таксама:
<....>
Сократ. Мілы мой, хіба ты ня ведаеш, што імёны, прысвоеныя адпачатку, ужо даўно пахаваныя пад друзам прыстаўленых і аднятых літараў высілкамі тых, хто складаючы зь іх трагедыйныя сьпевы, усяляк мянялі іх дзеля мілагучнасьці...
<....>
Сократ. Вось, перш за ўсё ўяўляецца мне сродкам выяўленьня ўсякі рух.
<....>
Сократ. Мы казалі, што імёны азначаюць існасьць рэчаў так, як калі б усё існае рушыла, неслася і цякло.

Плятон. Кратіл