6.1.1 śvetaketur hāruṇeya āsa | taṃ ha pitovāca śvetaketo vasa brahmacaryam | na vai somyāsmat-kulīno 'nanūcya brahmabandhur iva bhavatīti.
6.1.2 sa ha dvādaśavarṣa upetya caturviṃśativarṣaḥ sarvān vedān adhītya mahāmanā anūcānamānī stabdha eyāya | taṃ ha pitovāca uta tam ādeśam aprākṣyaḥ.
6.1.3 yenāśrutaṃ śrutaṃ bhavaty amataṃ matam avijñātaṃ vijñātam iti | kathaṃ nu bhagavaḥ sa ādeśo bhavatīti.
6.1.4 yathā somyaikena mṛtpiṇḍena sarvaṃ mṛnmayaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ mṛttikety eva satyam
6.1.5 yathā somyaikena lohamaṇinā sarvaṃ lohamayaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ loham ity eva satyam.
6.1.6 yathā somyaikena nakhanikṛntanena sarvaṃ kārṣṇāyasaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ kṛṣṇāyasam ity eva satyam | evaṃ somya sa ādeśo bhavatīti.
6.1.7 na vai nūnaṃ bhagavantas ta etad avediṣuḥ | yad dhy etad avediṣyan kathaṃ me nāvakṣyan | iti bhagavāṃs tv eva me bravītv iti | tathā somyeti hovāca.
6.7.1 ṣoḍaśakalaḥ somya puruṣaḥ | pañcadaśāhāni māśīḥ | kāmam apaḥ piba | āpomayaḥ prāṇo na pibato vicchetsyata iti.
6.7.2 sa ha pañcadaśāhāni nāśa | atha hainam upasasāda kiṃ bravīmi bho iti | ṛcaḥ somya yajūṃṣi sāmānīti | sa hovāca na vai mā prati bhānti bho iti
6.7.3 taṃ hovāca yathā somya mahato 'bhyāhitasyaiko 'ṅgāraḥ khadyotamātraḥ pariśiṣṭaḥ syāt | tena tato 'pi na bahu dahet | evaṃ somya te ṣoḍaśānāṃ kalānām ekā kalā atiśiṣṭā syāt | tayaitarhi vedān nānubhavasi | aśāna | atha me vijñāsyasīti.
6.7.4 sa hāśa | atha hainam upasasāda | taṃ ha yat kiṃ ca papraccha sarvaṃ ha pratipede.
6.7.5 taṃ hovāca | yathā somya mahato 'bhyāhitasyaikam aṅgāraṃ khadyotamātraṃ pariśiṣṭaṃ taṃ tṛnair upasamādhāya prājvalayet tena tato 'pi bahu dahet.
6.7.6 evaṃ somya te ṣoḍaśānāṃ kalānām ekā kalātiśiṣṭābhūt | sānnenopasamāhitā prājvālī | tayaitarhi vedān anubhavasi | annamayaṃ hi somya manaḥ | āpomayaḥ prāṇaḥ | tejomayī vāg iti | tad dhāsya vijajñāv iti vijajñāv iti.
Chāndogya-upaniṣad 6.1, 6.7
6.1.3 yenāśrutaṃ śrutaṃ bhavaty amataṃ matam avijñātaṃ vijñātam iti | kathaṃ nu bhagavaḥ sa ādeśo bhavatīti.
6.1.4 yathā somyaikena mṛtpiṇḍena sarvaṃ mṛnmayaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ mṛttikety eva satyam
6.1.5 yathā somyaikena lohamaṇinā sarvaṃ lohamayaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ loham ity eva satyam.
6.1.6 yathā somyaikena nakhanikṛntanena sarvaṃ kārṣṇāyasaṃ vijñātaṃ syāt | vācārambhaṇaṃ vikāro nāmadheyaṃ kṛṣṇāyasam ity eva satyam | evaṃ somya sa ādeśo bhavatīti.
6.1.7 na vai nūnaṃ bhagavantas ta etad avediṣuḥ | yad dhy etad avediṣyan kathaṃ me nāvakṣyan | iti bhagavāṃs tv eva me bravītv iti | tathā somyeti hovāca.
6.7.1 ṣoḍaśakalaḥ somya puruṣaḥ | pañcadaśāhāni māśīḥ | kāmam apaḥ piba | āpomayaḥ prāṇo na pibato vicchetsyata iti.
6.7.2 sa ha pañcadaśāhāni nāśa | atha hainam upasasāda kiṃ bravīmi bho iti | ṛcaḥ somya yajūṃṣi sāmānīti | sa hovāca na vai mā prati bhānti bho iti
6.7.3 taṃ hovāca yathā somya mahato 'bhyāhitasyaiko 'ṅgāraḥ khadyotamātraḥ pariśiṣṭaḥ syāt | tena tato 'pi na bahu dahet | evaṃ somya te ṣoḍaśānāṃ kalānām ekā kalā atiśiṣṭā syāt | tayaitarhi vedān nānubhavasi | aśāna | atha me vijñāsyasīti.
6.7.4 sa hāśa | atha hainam upasasāda | taṃ ha yat kiṃ ca papraccha sarvaṃ ha pratipede.
6.7.5 taṃ hovāca | yathā somya mahato 'bhyāhitasyaikam aṅgāraṃ khadyotamātraṃ pariśiṣṭaṃ taṃ tṛnair upasamādhāya prājvalayet tena tato 'pi bahu dahet.
6.7.6 evaṃ somya te ṣoḍaśānāṃ kalānām ekā kalātiśiṣṭābhūt | sānnenopasamāhitā prājvālī | tayaitarhi vedān anubhavasi | annamayaṃ hi somya manaḥ | āpomayaḥ prāṇaḥ | tejomayī vāg iti | tad dhāsya vijajñāv iti vijajñāv iti.
Chāndogya-upaniṣad 6.1, 6.7
6.1.1 Быў Ш́ветакету сын Арун̣і. Яму так мовіў бацька: "Ш́ветакету, прайдзі брагмачарйу. Бо няма, дарагі, у нашым родзе такога, які б не наўчыўшыся, быў бы адно сваяком бра̄гман̣а".
6.1.2 І зыйшоўшы на дванаццаць гадоў, ён прыйшоў ва ўзросьце дваццацічатырох гадоў, вывучыўшы ўсе Веды, ганарлівы, лічачы сябе ўчоным, горды. Яму бацька мовіў: "Ш́ветакету, дарагі, ну калі ты такі ганарлівы, горды і лічыш сябе ўчоным, ці спытаў ты пра тую наставу,
6.1.3 якім чынам нячутае стаецца чутым, нядуманае думаным, незразумелае зразумелым?" - "Якая ж, спадару, гэтая настава?"
6.1.4 Як, дарагі, з дапамогай аднаго кавалка гліны разумеецца ўсё глінянае, бо выраб - імя, стварэньне мовы, і менавіта гліна - ісьціна,
6.1.5 як, дарагі, з дапамогай аднаго кавалка золата разумеецца ўсё залатое, бо выраб - імя, стварэньне мовы, і менавіта золата - ісьціна,
6. як, дарагі, з дапамогай адных нажніцаў для пазногцяў разумеецца ўсё жалезнае, бо выраб - імя, стварэньне мовы, і менавіта жалеза - ісьціна, такая, дарагі, гэтая настава.
6.1.7 "Сапраўды тыя паны гэтага ня ведалі, бо калі б яны гэта ведалі, чаму не сказалі мне? Таму хай скажа мне Пан." - так мовіў дарагі.
6.7.1 "Шаснаццаць частак, дарагі, мае пуруша. Ня еш пятнаццаць дзён. Пі колькі хочаш, бо дых, што складаецца з вады, не аддзяляецца ад таго, хто п'е".
6.7.2. І ён ня еў пятнаццаць дзён. І вось ён прысеў каля яго. "Чаго мне казаць, пане?" - "Р̣чі, дарагі, йаджусы, са̄маны". Ён мовіў: "Яны не зьяўляюцца мне, пане".
6.7.3. Ён мовіў яму так: "Як, дарагі, ад многіх дроваў застаецца адзін вугельчык, маленькі як сьветлячок, і ім многа не спаліць, так, дарагі, у цябе ад шаснаццаці частак, засталася адна частка. І ёй ты не ўспрымаеш Веды. Еш. Тады ты мяне зразумееш".
6.7.4. Ён паеў. І пасьля той прысеў ля яго. І на ўсё, што той пытаў, ён адказаў.
6.7.5. Ён мовіў: "Як, дарагі, засталым ад многіх дроваў адзіным вугельчыкам, маленькім як сьветлячок, пакрыўшы яго травой, можна яе запаліць і пасьля спаліць многае,
6.7.6. так, дарагі, у цябе з шаснаццаці частак, была засталася адна, і яна, пакрытая ежай, запальваецца, і ёй ты цяпер успрымаеш Веды. Бо зь ежы, дарагі, складаецца мысел. З вады складаецца дых. З агня - мова". І ён вызнаў гэта ад яго, вызнаў гэта.
No comments:
Post a Comment