Прастора явы

Мова руху мае справу толькі з колам прасьветаў. Усякі змысел бачыцца празь мярэжу знаку як прасьвет. А ўся паўната змыслу адпавядае паўнаце кола прасьветаў. Кола прасьветаў - гэта кола дзеяньняў. 

Рух злучае сабой два дзеяньні. Рух пачынаецца як намер зьмены, што яднае сабой два прасьветы, адно зь якіх мае стаць на месцы другога.

Рух, што злучае два рухі - гэта рух рухаў. Рух рухаў утварае прастору руху. Гэта дзеяньне, унутры якога адбываюцца іншыя дзеяньні.

Прасьветы, зьяднаныя рухам, называюцца крыламі руху, зьніковае - левым, а выніковае - правым.

Калі крыло руху само раскрываецца Дзеяй, яно можа абнаўляць свой зьмест і мець свой аповед. Такая прастора руху становіцца месцам руху.

Прастора, дзе кожны рух адкрываецца месцам завецца прасторай месцаў. Кожны яе прасьвет можа быць зьменены мовай руху.

Прастора руху расьце як дрэва, што кожны раз падзяляецца на дзьве галіны. Непаўторнае дрэва прасторы, што разварочвае ўсемагчымасьць прасьветаў, ўтварае мову прасторы. 

У мове прасторы любое месца можа быць знойдзена праз пасьлядоўнасьць прасьветаў, якія да яго вядуць. Пасьлядоўнасьць прасьветаў утварае імя месца.

Калі кола мае 32 прасьветы, імя крайніх прасьветаў прасторы можа быць скарочана да аднаго прасьвету.

Калі кожны крайні прасьвет прасторы раскрываецца новым дрэвам прасторы, утвараецца новы вымер прасторы. Імя месца складаецца з крайніх прасьветаў вымерыў.

Калі кола мае 32 прасьветы, любое месца трохвымернай прасторы будзе складацца з трох прасьветаў. Такая прастора мае 32 768 месцаў. 

Зьмест прасторы месцаў можа быць запоўнены іншымі прасьветамі. Такая прастора месцаў утварае прастору явы.

Калі прастора явы сама зьяўляецца дзеяй, кожная яе зьмена ўтварае аповед, і зьмест усяго аповеду застаецца даступным для аднаўленьня на вызваленым месцы.

Прастора явы, сама ўтвораная як выказваньне мовы руху, зьяўляецца дачынам загадаў мовы руху. Загад мовы руху воліць зьмяніць зьмест месца іншым прасьветам.

Прастора явы ўтварае тканіну, на якой можа быць выяўлены ўзор прасьветаў. Рэч зьяўляецца ў прасторы явы як пасьлядоўнасьць загадаў руху.

Рэч у прасторы явы - і ёсьць сама прастора ява. Перамяшчэньне рэчы - гэта зьмена зьместу прасторы явы. 

Рэч складаецца зь месцаў прасторы і вызначаецца іх зьместам. Зьмест месцаў абмежаваны колам прасьветаў.

Разам, крайні прасьвет прасторы і ягоны зьмест ўтвараюць адзінку, атам явы. Толькі адзінкі явы маюць быцьцё ў прасторы явы, рэч мае тут толькі выяву. 

Рэч утвараецца як пасьлядоўнасьць загадаў мовы руху. Рэч - гэта узор явы на тканіне явы. А імя рэчы - гэта тэкст, радно загадаў мовы руху, якія яе ўтвараюць.

Рэч, нарысаваная на прасторы явы, ня мае ў ёй адзінага месца, і таму ня мае там свайго быцьця. Яна мае адзінае месца толькі ў мове быцьця, дзе захоўваецца яе імя як радно загадаў руху.