Прастора і месца

Прастора - гэта доўгі рух, у кожынм кроку якога адбываецца рух менш доўгі. Прастора даўжэй за ўсё, што яна зьмяшчае. Але верна і адваротнае: усякі рух - гэта на пэўны час прастора.

Кожны крок прасторы можа сам стаць прасторай. Такім чынам утвараецца дрэва прастораў. А ўсякае дрэва можа быць дрэвам імён і ўтвараць мову.

Пакуль працягваецца рух прасторы, яго крокі стаюцца мярэжай для іншых рухаў. Адзін рух разьмяшчае іншы. Такім чынам адзін рух стаецца асновай, а іншы ўтком.

Мова часу раз за разам забірае зьмест усіх крокаў прасторы. Так радок за радком утвараецца прасторава-часавая тканіна.

Кожны рух адбываецца ўнутры свайго кроку прасторы. Тады рух па прасторы, з усходу на захад, ці зьверху ўніз, магчымы як паступовае запаўненьне крокаў прасторы крокамі інашага руху.

Рух па прасторы, што ўтварае ўзоры на радне, мае выконвацца над-прасторавай мовай, што мае доступ да дрэва прасторы.

Рух па прасторы робіць прастору месцам для чыну. Сама прастора можа галініць дрэва прастораў, але месцамі іх робіць толькі іншая мова.

Але і сам рух па прасторы можа стаць месцам іншага руху і дрэвам для іншай мовы.