Ісьціна

2.3.1 dve vāva brahmaṇo rūpe. mūrtaṃ caivāmūrtaṃ ca. martyaṃ cāmṛtaṃ ca. sthitaṃ ca yac ca. sac ca tyaṃ ca

2.3.2 tad etan mūrtaṃ yad anyad vāyoś cāntarikṣāc ca. etan martyam. etat sthitam. etat sat. tasyaitasya mūrtasyaitasya martyasyaitasya sthitasyaitasya sata eṣa raso ya eṣa tapati. sato hy eṣa rasaḥ.
2.3.3 athāmūrtam vāyuś cāntarikṣaś ca. etad amṛtam. etad yat. etat tyam. tasyaitasyāmūrtasyaitasyāmṛtasyaitasya yata etasya tyasyaiṣa raso ya eṣa etasmin maṇḍale puruṣaḥ. tyasya hy eṣa rasa ity adhidaivatam.
2.3.4 athādhyātmam. idam eva mūrtaṃ yad anyat prāṇāc ca yaś cāyam antar ātmann ākāśaḥ. etan martyam. etat sthitam. etat sat. tasyaitasya mūrtasyaitasya martyasyaitasya sthitasyaitasya sata eṣa raso yac cakṣuḥ. sato hy eṣa rasaḥ.
2.3.5 athāmūrtaṃ prāṇaś ca yaś cāyam antar ātmann ākāśaḥ. etad amṛtam. etad yat. etat tyat. tasyaitasyāmūrtasyaitasyāmṛtasyaitasya yata etasya tyasyaiṣa raso yo 'yaṃ dakṣiṇe 'kṣan puruṣaḥ. tyasya hy eṣa rasaḥ.
2.3.6 tasya haitasya puruṣasya rūpam yathā māhārajanaṃ vāso yathā pāṇḍvāvikaṃ yathendragopo yathāgnyarcir yathā puṇḍarīkaṃ yathā sakṛdvidyuttam. sakṛdvidyutteva ha vā asya śrīr bhavati ya evaṃ veda. athāta ādeśo neti neti. na hy etasmād iti nety anyat param asti. atha nāmadheyaṃ satyasya satyam iti. prāṇā vai satyam. teṣām eṣa satyam.

Bṛhadāraṇyaka-upaniṣad, 2.3.1-6


2.3.1 Дзьве, напраўду, ёсьць явы брагмана - выразная і невыразныя, сьмяротная і несьмяротная, сталая і рушная, існая (sat) і істая (tyam).

2.3.2 Выразная - тая, што іншая і ад ветру, і ад прасторы. Яна сьмяротная, яна існая. Яе, выразнай, яе сьмяротнай, яе сталай, яе існай суць (rasa) - той, што пячэ. Бо гэта суць існага.
2.3.3 Невыразная ж - і вецер, і прастора. Яна несьмяротная, яна рушная, яна істая. Яе невыразнай, яе несьмяротнай, яе рушнай, яе істай суць (rasa) - тая, што пуруша ў гэтым коле (сонца). Бо ён суць істага - прабоства.
2.3.4 Цяпер пра Сябе. Гэта выразная (ява) - тая, што іншая ад дыху і нутранога сябе, прастора. Яна сьмяротная, яна сталая, яна існая. Яе выразнай, яе сьмяротнай, яе сталай, яе існай суць - тая, што зрок. Бо ён суць існага.
2.3.5 Невыразная ж (ява) - і дых, і нутраны сам, прастора. Яна несьмяротная. Яна рушная, яна істая. Яе невыразнай, яе несьмяротнай, яе рушнай суць - тая, што пуруша ў гэтым правым воку. Бо ён суць таго.
2.3.6 Яго, гэтага пурушы ява - як залатая адзежа, як белая воўна, як сьветлік, як полымя агню, як лотаць, як імгненная бліскавіца. Бо як імгненная бліскавіца бывае зьзяньне таго, хто так ведае. І настава пра яго - “не” і “не”. Бо ад гэтага “не” няма іншага вышняга. Імя-дзея ж ісьціны (satya) - ісьціна (“гэтае-тое” - sa-tya). Дыхі напраўду ісьціна. Іх ён ісьціна.